wędrówki wozem konnym
po Polsce, 1932 (zdjęcie)
NOTKA BIOGRAFICZNA
Malarz (portrecista, pejzażysta, rysownik)
Rysować uczył się najpierw w Szkole Rysunkowej przy Placu Teatralnym w Warszawie. Następnie, w latach 1907–11, studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych przy Hożej 33. Początkowo studiował tam rzeźbę pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, później malarstwo pod kierunkiem Kazimierza Stabrowskiego, Konrada Krzyżanowskiego, Edwarda Trojanowskiego i Stanisława Lentza.
Debiutował w 1910 w warszawskiej Zachęcie, biorąc udział w jubileuszowym salonie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Potem brał udział w kolejnych wystawach aż do 1939.
W latach 1919–22 przebywał we Francji, przede wszystkim w Paryżu. Brał tam udział w wystawach (salonach) organizowanych przez "Société des Artistes Français" oraz "Société Nationale des Beaux Arts", m.in. w "Salon d'Automne" w 1920. W tym samym roku został zaproszony i wziął udział w wystawie w Londynie zorganizowanej przez "The International Society of Sculptors, Painters and Gravers". W 1921 miał indywidualną wystawę w Paryżu w "Galerie Devambez", z którą był wtedy związany dwuletnim kontraktem malarskim.
W 1924 malował pejzaże w Wenecji i Neapolu, a w 1926 tylko w Wenecji.
W kilku okresach swego życia malował olejne i akwarelowe pejzaże oraz szkice piórkiem z natury.
Przede wszystkim był jednak portrecistą. Malował portrety psychologiczne. Namalował mnóstwo portretów ludzi ubogich – woźnych, posłańców, praczek, mieszkańców warszawskich domów noclegowych.
W 1928 i latach następnych znane były i często reprodukowane w prasie dwa jego portrety sportowe: Stefana Kostrzewskiego w trakcie biegu przez płotki oraz Haliny Konopackiej podczas pchnięcia kulą. Portret "Kostrzewski na płotku" (znany także jako "Skok", "Na płotku" oraz "Sur la haie") został nagrodzony na wystawie przedolimpijskiej w Warszawie. Obraz ten oraz rysunek węglem "Konopacka" (znany także jako "Rzut kulą") zostały wysłane do Amsterdamu na wystawę "Sport w malarstwie" w tamtejszym muzeum miejskim. (Halina Konopacka zdobyła złoty medal na IX Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 w rzucie dyskiem).
Pojedyncze obrazy Wacława Piotrowskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie ("Łobuzy" 1927 oraz około dziesięciu innych), Muzeum Narodowego w Krakowie ("Autoportret"), Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie ("Kostrzewski na płotku" vel "Skok" 1928), w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego (rysunki) i zbiorach Ministerstwa Kultury i Sztuki ("Piaskarze” 1928).
Linki zewnętrzne
Wacław Piotrowski (malarz) – artykuł w polskiej wikipedii
Bibliografia
Wanda Maria Rudzińska, biogram "Wacław Piotrowski", Polski Słownik Biograficzny, wyd. Polska Akademia Nauk, Wrocław 1981, tom 26, s. 518–519.
Wanda Maria Rudzińska, artykuł "Warszawa i Mazowsze w twórczości Wacława Piotrowskiego", Rocznik Mazowiecki, Warszawa 1979, tom 9, s. 311–329 (z ilustracjami)
Wanda Maria Rudzińska, praca magisterska "Twórczość malarska Wacława Piotrowskiego w latach 1910-1939. Zarys monograficzny" napisana pod kierunkiem profesora Andrzeja Jakimowicza i obroniona na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1972
Ostatnie zmiany w witrynie: 2010-06-12 • Debiut online: 2010-02-10 •